woensdag 16 februari 2011

De drinkende aap

Voorwoord : waar ik „aap” zeg en waar je een „aap” ziet, bedoel ik onze gemeenschappelijke voorouder. Darwin rules ;-)


Enkele van mijn vrienden reageerden op mijn vorige blog met de reactie, dat ik lekker aan het filosoferen was. Nu doe ik dat inderdaad graag, dus ik ga even een stukje dieper in op het verschijnsel drugs, zoals ik alle geestverruimende middelen onder één noemer schaar

Ik heb in mijn leven veel na kunnen denken in een aangeschoten of min of meer beschonken toestand. Ik zie dat als een vorm van mediteren of half wakker dromen.
Vroeger zette ik, als ik uit het café kwam, een cd op en luisterde snoeihard op mijn koptelefoon naar het liefst keiharde Metal en Rock, maar ook Leonard Cohen en alles wat er tussenin zit.
Tegenwoordig gaat meteen bij thuiskomst de computer aan. Dan luister ik naar YouTube filmpjes. Ja, luister, want ik geniet het liefs met mijn ogen dicht van mooie muziek.

Met mijn ogen dicht, dus en de versterker op 12 komen er allerlei gedachten aan mij voorbij, bijvoorbeeld mooie herinneringen, maar ook zaken waar ik spijt van heb. “Wat heb ik X verkeerd behandeld!”; “Wat heb ik Y al lang niet meer gezien”; “Gaat het eigenlijk wel goed met mijn ouders, mijn broers?”; “Ben ik wel geschikt voor mijn werk?”
Met een biertje en een sigaretje bij de hand zet ik alles rustig op een rijtje en vraag mij van alles af. Moet een mens daar alcohol voor gebruiken? Of lekker high voor zijn?
Ik denk van wel

Ik hoor mensen al zeggen, je kunt ook zonder drugs filosoferen. Ja, dat geloof ik wel. Yoga, Boedhistische meditatie, een natuurwandeling…(ik heb dat nog allemaal gedaan ook :-)
Maar voor mij is alcohol drinken DE methode. Mijn gevoel werkt dan full up. Contacten leggen gaat gemakkelijker en ik voel veel beter aan, wat anderen bezig houdt. Zo sprak ik een keer een wildvreemde vrouw in Taveerne de Mol, die haar man verloren was. Hij had zelfmoord gepleegd. Ze vond ons gesprek bij een biertje veel nuttiger dan de 10 dure gesprekken, die ze met een psychiater over dit onderwerp had gevoerd. Ik weet zeker, dat ik het er nuchter nooit zo goed vanaf had gebracht. Ik was trots op mezelf en blij, dat ik haar een beetje had kunnen helpen


Mijn theorie is, dat mensen door de evolutie heen nog steeds niet helemaal geestelijk aangepast zijn aan hun eigen bewustzijn. Ons moderne leven kent veel verantwoordelijkheden, plichten en onthoudingen. Met ons nuchtere hoofd zorgen we voor onze kinderen, verdienen ons salaris en blijven we met onze handen af van alles, dat ons uitdaagt om aan te raken, te strelen of te stelen.
Binnen in ons zit nog die voorouder, die gedachtenloos in bomen klom, hier en daar een banaantje at en op zijn tijd probleemloos even aan sex deed. Wat een ongecompliceerd bestaan moet dat zijn geweest!
No drugs needed here!


De crux : ons brein is gedeeltelijk nog steeds zo (primitief) geprogrammeerd, maar onze zelfgefabriceerde culturele en religieuze regels temperen onze natuurlijke driften en verbieden ons heel veel, Teveel eigenlijk.
Wat leerden we op school? De eerste holbewoners vonden (meteen al) het bierbrouwen uit, zodra ze konden nadenken, haha. First things first!


Drugs brengen uitkomst! Onze hersenen ondergaan een (gelukkig meestal tijdelijke) herprogrammering, die gebieden in onze grijze massa openstellen, die door normbesef doorgaans verboden of verwaarloosd terrein zijn.
Het is dus heerlijk…weer even zijn zoals een aap. Samen zorgeloos drinken. Geldzorgen worden vergeten. Het aanraken van het meisje is ineens geen probleem meer. Heimelijke wensen komen gewoon boven tafel. En stomme opmerkingen worden lachend afgedaan.
Gelijkgestemde geesten hebben dieper contact met elkaar en gevoel gaat de boventoon voeren. Reacties krijgen dan meer gelijkenissen met dierengedrag, impulsief en intuïtief. Schaamte, verlegenheid en onzekerheid? Dieren hebben er geen last van. Maar wij mensen zijn de enige soort met een moraal.
"Dit is goed en dat is fout; houd je er aan!" We try hard, but life’s not easy for the bipedal ape in his social jungle, hahaha

Ik heb niet elke dag alcohol nodig, gelukkig niet. Ik drink de hele week niet en in het weekend ga ik een avond tot het gaatje. 1 keer per week wil ik even het beest loslaten en die andere kanten van mijn ziel een kans geven zich te uiten en te ontwikkelen


So far niet veel aan de hand, denk ik. Jammer alleen, dat teveel toverdrank niet goed is voor het fysieke deel van de mens. Ikzelf wordt er te dik van, rook veel teveel in de kroeg en uiteindelijk heb ik suikerziekte gekregen


Het liefst zou ik nu voorgoed het bierviltje aan de tapkraan hangen, maar ik weet dat dat ik een leven zonder drugs saai vind.
Echt? Saai? Ja!

Voor de goede orde, ik heb nooit echte drugs gebruikt zoals wiet, hash of zwaardere spullen. Nu ja, nooit…ik ben wel eens lekker high geweest, maar dat is nooit mijn hobby geworden

Alles, wat ik hier schrijf, zal voor de meeste lezers van mijn blogs geen openbaring zijn. Maar mijn eindvraag is : wat moet een mens doen om af en toe geestelijk uit de band te kunnen springen zonder het gebruik van geestverruimende(!) middelen? Onlangs heb ik 15 maanden geen spat gedronken, ik kan het drinken best wel laten, maar Wodan(*), wat vind ik dat af en toe een gemis. I need my kicks…
Oh ja, sporten brengt bij mensen (en dieren) dezelfde opwekkende stoffen (dopamines *) in de hersenen als drugs, maar ja, daar heb ik nu weer niets mee :-)

Misschien moet ik maar een voorbeeld nemen aan mijn broer Guus, die nog nooit iets gebruikt heeft. Geen drank, geen sigaretten en geen drugs. Alcoholisme is vast niet erfelijk maar persoonlijk bepaald.
Net als snoepen, nietwaar broer? :-)

Willem kroon, 16 februari 2011

* Links :
Dopamine
Wodan


Was ik maar een Bonobo!

Verantwoording :

Dit is geen lofzang op drugs, integendeel, maar ik vind, dat er in gesprekken over deze zaken de nadruk tegenwoordig wel heel zwaar ligt op de negatieve kanten. Als er enkel de welbekende nadelen bestonden, zou niemand er aan beginnen. Zelfs heroine moet wel erg lekker zijn en zal voldoen aan een diep menselijke behoefte, maar dat hoor je nooit. Door dit te ontkennen zal het wederzijds begrip niet toenemen en wordt elkaar helpen bij verslavingen bemoeilijkt

“Geef de schuld maar aan je hersenen”? Nee, we hebben onze verantwoordelijkheden, maar we zijn ook allemaal een product van eeuwenoude ontwikkelingen, die je niet zomaar weg kunt wuiven. We have to deal wit that

-

(met dank aan de Duitse band KraftWerk, die me tijdens het schrijven inspireerde…snoeihard en nuchter, ja haha)

4 opmerkingen:

  1. Zeer ingewikkelde zaak:drugs
    Er is zelfs een 'war on drugs.
    Ik hou niet van oorlog.
    Uitkijken dus.

    Ik was ooit in Heraklion(Kreta) en bezocht daar het museum(voor oudheden),trap op,en zag een eeuwenoude schildering(noemen we nu kunst)van een vrouwenhoofd waaruit papaverbollen opschoten.
    Sinds die tijd werd het vermoeden wat ik al had,namelijk:drugs en beschaving(sociale groeps vorming)hangen onlosmakelijk samen,een van mijn focuspunten.

    Veel over gelezen,er zijn ontelbare visies op ontelbare soorten drugs en ontelbare manieren van gebruik in ontelbare situaties.

    Alcohol is hier in Nederland(het Westen)legaal en,met mate,niet voor niets geaccepteerd.
    Onze Koningin werd een keer onwel(niet van bier neem ik aan)op het jacht van onze grootste legale drugsdealer(F.Heineken).Vergeet prins pils(Willem Alexander)niet.Etc,etc,etc,

    Ooit waren de Nederlanders de grootste opium dealers ter wereld(China ontwrichtend).
    Soma is de 'ideale' drug in de roman van Huxley(1984),(niet de film!)op een ieder 'persoonijk' toegesneden.

    Volgens de huidige moderne visie van de Jellink kliniek is er pas sprake van verslaving als het voor de gebruiker een probleem is of wordt.(de bron van deze kennis is een vriend van me die er nu onder behandeling is voor alcohol,hij fuctioneerde niet meer goed in zijn gezin.)

    Zomaar wat broodnuchter 'gefilosofeerd'.

    Groet Harm

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Dag Harm,

    Dankjewel voor je reactie

    Mijn beeld van de bananen etende voorouder (waar je me over mailde) is natuurlijk geromantiseerd. Maar ik ben er van overtuigd, dat onze verre opa's en oma's gelukkiger waren dan wij :-)

    "The war on drugs" is een uitvinding van Amerika. Een land, dat zich net zo gemakkelijk schuldig maakt aan handel in drugs als hun vijanden

    Het schilderij met de vrouw ondersteunt mijn veronderstelling, dat drugs van alle tijden zijn.
    De naam zal steeds anders zijn geweest, de uitwerking niet

    Waarom alcoholgebruik geacepteerd wordt en verdovende middelen niet, heb ik nooit begrepen.
    De enigen, die hier belang bij hebben zijn de handelaren, dus als de overheid dit tolereert...?

    Met de de defenitie van de Jellinek kan ik het wel eens zijn. Iedereen gebruikt wel iets.
    Maar als je "hulpmiddel" zich tegen je keert, moet je er iets aan doen

    Ik wens je vriend sterkte en succes in zijn waarschijnlijk zware strijd,

    Groet van Willem

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Correctie op 1e reactie
    A.Huxley schreef 'Brave New World'
    G.Orwell schreef '1984'

    Geluk is moeilijk zo niet onmogelijk meetbaar.
    Wat zijn de parameters die je probeert te meten?
    Kindersterfte,ziekte,leefcomfort,levensverwachting,aantal auto's, milieu,etc,etc.
    En welk gewicht hang je aan de diverse parameters?
    En,hoe definieer je ze?
    Heel omstreden:Ik heb ooit,in een documantaire, een overlevende van de vernietigingskampen horen zeggen dat zelfs daar mensen momenten van opperst geluk hebben beleefd.
    Geluk heeft denk ik te maken met onvoorwaardelijke onbaatzuchtigheid en opoffering.
    Onze samenleving 'lijkt' te draaien om het tegengestelde.
    Groet
    Harm

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Een goeie vriend van me, die liever anoniem reageert :


    “Hoi Willem,

    Duidelijk en helder verhaal weer. Leuk om te lezen. Ik vermoed dat ik op meer dan één manier een uitzondering ben. Ik kan de keren dat ik dronken ben geweest tellen op drie vingers van één hand.

    Toch heb ik het soort gesprekken waar jij het over had, met die vrouw wiens man zelfmoord zelfmoord pleegde, ik zou bijna willen zeggen, aan de lopende band. Aan de lopende band is overdreven. Maar ik heb die drank, noch drugs nodig om me open te kunnen stellen voor een ander. Kwestie van werkelijke interesse in de ander, jezelf en je eigen verhalen even opzij zetten en echt luisteren, aandacht geven, laten zien dat wat de ander zegt ertoe doet, begrepen wordt.

    Met gezond verstand, medeleven, ervaringen uit je eigen leven en gevoel dan antwoord geven of gewoon praten. Degene die tegenover je zit doet ertoe. Op het moment dat de ander dat voelt ben je een heel eind.

    Bijkomend voordeel van dat nuchter doen is dat de ander ook weet dat hij een nuchter iemand tegenover zich had die niet, omdat-ie bezopen was op dat moment openstond voor hem of haar, maar dat het, niet geholpen door zo'n middel er gewoon was. De interesse was er zonder dat daar een hulpmiddel voor nodig was. Ik wil niets afdoen aan de ervaring die jij met deze dame had. Maar kun je echt alleen maar op zo'n manier met haar praten als je bezopen bent? Filosofeer daar maar eens op door en dan hoor ik graag weer van je.

    Sowieso hoor. Maar je kent mijn mening over drank. Er zit zoveel waars in de zin 'drank maakt meer kapot dan je lief is'. Maar dat weet jij ook. Schreef je ook.

    Heb een fijn weekend, bezopen gabber van me!

    Liefs,

    Anoniem”

    BeantwoordenVerwijderen